به گزارش اکوایران، به گفته پرتو، دومین ویژگی این بود که این حکومت بر اساس شکاف مذهبی که تعبیر به قوم می‌شود شکل گرفته بود و آنها به سمت علوی ها گرایش داشته و اهل سنت را یک تهدید عمده می‌دانستند.

این کارشناس با اشاره به اینکه حکومت سوریه نیز روی شکاف بین علوی ها و اهل سنت حکمرانی می‌کرد، افزود: مشخص بود این وضعیت تا یک جایی ادامه پیدا خواهد کرد.

وى ویژگی سوم را که محل تامل است، نوع ساختار و جابجایی قدرت در سوریه عنوان کرد و گفت در نظام‌هایی که با کودتای نظامی روى کار می‌آیند، مبناى حکمرانى شان تکیه بر قدرت است و نظام هاى پادشاهی هم مدل خود را دارند و قدرت از پدر به پسر می‌رسد.

پرتو افزود : با این حال نظام سوریه چیزی بین این دو بود و همین نقطه شروع بحران در این کشور شد . چرا که حافظ اسد پسر خود را به عنوان حاکم انتخاب کرد و مردم را در این روند هیچ حساب کرد و مشروعیت حکومتش را زیر سوال برد.

پژوهشگر مسائل خاورمیانه ادامه داد: بر این اساس اعتراضات سال ۲۰۱۱ آغاز شد و ۱۳ سال جنگ داخلی ادامه داشت و عملاً چیزی از سامان سیاسی و اقتصادی در این کشور به جا نماند. حتى از سال ۲۰۱۳ به بعد اگر کمک های خارجی نبود ارتش سوریه خیلی زودتر فرو می پاشید.

در عین حال پرتو با اشاره به اینکه از ۱۸ میلیون نفر جمعیت سوریه ۶ میلیون نفر به خارج از کشور رفته اند و ۵ میلیون در داخل کشور آواره هستند، گفت: در این ۱۳ ، ۱۴ سال هیچ نظام جامعه پذیری سیاسی برای افرادی که طی این مدت متولد شده اند، شکل نگرفته است.

وى در نهایت گفت که اگر بر این اساس به تحولات سوریه نگاه کنیم این پرسش شکل میگیرد که چرا حکومت بعث سوریه به سرعت فرو نپاشید. وی دو عامل را در این راستا مطرح کرد نخست اینکه اساس سیاست آمریکا و اسرائیل این بود که یک حکومت ضعیف در سوریه باقی بماند و کشورهای دیگر هم در آنجا درگیر شوند و هزینه کنند که امروز دیگر سیاست را نداشتند؛ دلیل دوم هم این بود که حامیان اسد امروز توان نگه داشتن این حکومت را نداشتند. مثل روسیه که درگیر جنگ با اوکراین شد و ایران که طی یک سال اخیر درگیر حملات اسرائیل علیه محور مقاومت بود.


خبر مرتبط
سناریوهای «شام» بدون «اسد»
سناریوهای «شام» بدون «اسد»

تحولات در سوریه، دلایل پیشروی سریع نیروهای مخالف بشار اسد و سناریوهای پیش‌روی این کشور همچنان محل بحث تحلیلگران، پژوهشکده‌ها و رسانه‌هاست.